Αν τα διεθνή γραφεία στοιχημάτων επέτρεπαν σε κάποιον να στοιχηματίσει «Πότε θα ξαναγίνουν Εθνικές Εκλογές στην Ελλάδα;», κανονικά τώρα, με την αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ. οι πιθανότητες θα αυξάνονταν στο «Σύντομα» έως το «Μέσα στο 2013».
Και με τη λογική οποιουδήποτε έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες ή έχει μελετήσει την παγκόσμια Ιστορία και έχει γνώση αντίστοιχων Κυβερνήσεων συνεργασίας, η αποχώρηση του ενός εκ των τριών εταίρων, πράγματι περιορίζει ιδιαίτερα τα περιθώρια επιβίωσης με την πλειοψηφία μόλις 153 Βουλευτών.
Εγώ όμως θα πόνταρα στην έκπληξη. Στην «απόδοση», που τώρα ειδικά θα έχει φτάσει στο υψηλότερο της σημείο.
Στο «Θα εξαντληθεί η 4ετία» ή αλλιώς… «Οι Εθνικές Εκλογές θα γίνουν, ενδεχομένως ελαφρά πρόωρες για τον αιφνιδιασμό της αντιπολίτευσης και όταν οι δημοσκοπήσεις το προτείνουν, αλλά σίγουρα μετά την Άνοιξη του 2015!»
Όσο μακρινό κι αν δείχνει το 2015, δύο χρόνια από σήμερα και στον 3ο χρόνο επιβίωσης της πιο ασταθούς Κυβέρνησης που έχει δει η Ελλάδα από τη Μεταπολίτευση και μετά, εγώ αισθάνομαι ότι με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, θα αντέξουν και δε θα στήσουν κάλπες!
Με «εφεδρείες» του ανεξαρτητοποιημένους Βουλευτές πρώην Ν.Δ. ή ΠΑ.ΣΟ.Κ. ίσως…
Με τη ΔΗΜ.ΑΡ. να επιστρέφει αν χρειαστεί…
Με νέες συμμαχίες, που τώρα ίσως μοιάζουν αδύνατες…
…δυσκολεύομαι να επιλέξω το πιθανότερο των τριών ενδεχομένων, αλλά με κάποιο τρόπο η ψήφος Εμπιστοσύνης θα δοθεί, αν ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια βρει το θάρρος να τη ζητήσει.
Που, μεταξύ μας, για τους παραπάνω λόγους πιστεύω δεν τη ζητάει και εκείνος. Γιατί πιστεύει ότι στη συγκεκριμένη Βουλή πάντα θα βρίσκονται άνθρωποι να τη δίνουν.
Αυτό και η διάλυση των συνιστωσών (που μπορεί να είναι και διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ τους επόμενους μήνες) είναι που τον κρατάνε αυτή τη φορά. Δεν έχουν βλέπετε διαμορφώσει ακόμα τους ισχυρούς ομοιοπολικούς και ετεροπολικούς «δεσμούς ΠΑΣΟΚ» (με αυτόν τον όρο θα έπρεπε να διδάσκονται διεθνώς) με τους οποίους απίστευτα ετερόκλητα στελέχη και πολιτικές ομάδες έμεναν ενωμένες κάτω από την ομπρέλα της εξουσίας. Ακόμα τουλάχιστον.